سیلابزنی یا تزریق پلیمر برای ازدیاد برداشت نفت

سیلابزنی پلیمری متداول ترین روش ازدیاد برداشت شیمیایی است. افزودن پلیمر به آب تزریقی موجب افزایش ویسکوزیته محلول تزریقی می شود. افزایش ویسکوزیته سیال تزریقی موجب کنترل نرخ پویایی  شده و در نتیجه تاثیر مثبت بر روی پدیده انگشتی شدن و میانشکن شدن دارد.

دو نوع معمول  پلیمرهای مورد استفاده در ازدیاد برداشت پیلمری مصنوعی (مانند پلی اکریل آمید) و بیو پلیمر های می باشند.

مکانیزم های سیلابزنی پلیمری

• کاهش پدیده انگشتی شدن
• بهبود پروفایل تزریق آب به دلیل جریان بین لایه ایی عمودی
• کاهش تراوایی لایه تراوایی بالا
• کاهش تراوایی نسبی آب
• افزایش ویسکوزیته سیال تزریقی

موارد مهم در روش سیلابزنی پلیمری عبارتند از:

• مکانیزم های سیلابزنی پلیمری
• انواع پلیمر مورد استفاده  (پلی اکریل آمید، بیوپلیمر،...)
• خصوصیات فیزیکی پلیمرها
• رفتار پلیمر در محیط متخلخل
• پایداری محلول پلیمری
• آنالیز آزمایشگاهی (رفتار فازی و سیلابزنی مغزه)
• شبیه سازی سیلابزنی پلیمری
• سیلابزنی پلیمری در مخازن نفت سنگین

برای شبیه سازی این فرآِیند می توان از شبیه ساز های   Eclipse و   UTCHEMوCMG استفاده نمود.

سیلابزنی سورفکتانت-پلیمر

در فرآیند سیلابزنی سورفکتانت-پلیمر، سورفکتانت با غلظت کم و  جذب سطحی کم  برای بدست آوردن کشش بین سطحی بین نفت به دام افتاده و آب/سیال تزریقی  استفاده می شود. این روش باعث حذف مشکل scale و تنزیل پلیمر (polymer degradation) در فرآیند ASPمی گردد.  در این فرآیند رسیدن به کشش بین سطحی خیلی کم در حدود  0.01 mN/M با غلظت های کم 0.2 wt% یک مزیت بحساب می آید. همچنین جذب کم بر روی سطح سنگ باعث بازده بهتر این فرآِیند می گردد.

در مخزن، نفت و آب سیالات امتزاج ناپذیر هستند. در نتیجه هیچ یک از آنها به طور کامل دیگری را در شرایط زیر زمینی نمی توانند جابجا کنند. این قضیه در صفر نبودن اشباعیت آب غیر قابل کاهش و اشباعیت نفت باقیمانده در منحنی نفوذ پذیری نسبی منعکس می شود. لذا با کاهش کشش بین سطحی توسط سورفکتانت و افزایش ویسکوزیته آب توسط محلول پلیمر سبب افزایش ضریب بازیافت نفت می گردد.

محلولهای پلیمر- سورفکتانت که منجر به افزایش بازیابی نفت نسبت به فرآیند محلول تزریق آب از طریق چندین عامل بشوند:

1. افزایش ویسکوزیته سیال تزیقی و کنترل نرخ پویایی

 2. کاهش نسبت تحرک پذیری آب و نفت،

 3. منحرف کردن آب تزریقی از مناطقی که قبلا جاروب شده.

4. کاهش کشش بین سطحی آب و نفت در سنگ مخزن