سیلابزنی یا تزریق پلیمر برای ازدیاد برداشت نفت

سیلابزنی پلیمری متداول ترین روش ازدیاد برداشت شیمیایی است. افزودن پلیمر به آب تزریقی موجب افزایش ویسکوزیته محلول تزریقی می شود. افزایش ویسکوزیته سیال تزریقی موجب کنترل نرخ پویایی  شده و در نتیجه تاثیر مثبت بر روی پدیده انگشتی شدن و میانشکن شدن دارد.

دو نوع معمول  پلیمرهای مورد استفاده در ازدیاد برداشت پیلمری مصنوعی (مانند پلی اکریل آمید) و بیو پلیمر های می باشند.

مکانیزم های سیلابزنی پلیمری

• کاهش پدیده انگشتی شدن
• بهبود پروفایل تزریق آب به دلیل جریان بین لایه ایی عمودی
• کاهش تراوایی لایه تراوایی بالا
• کاهش تراوایی نسبی آب
• افزایش ویسکوزیته سیال تزریقی

موارد مهم در روش سیلابزنی پلیمری عبارتند از:

• مکانیزم های سیلابزنی پلیمری
• انواع پلیمر مورد استفاده  (پلی اکریل آمید، بیوپلیمر،...)
• خصوصیات فیزیکی پلیمرها
• رفتار پلیمر در محیط متخلخل
• پایداری محلول پلیمری
• آنالیز آزمایشگاهی (رفتار فازی و سیلابزنی مغزه)
• شبیه سازی سیلابزنی پلیمری
• سیلابزنی پلیمری در مخازن نفت سنگین

برای شبیه سازی این فرآِیند می توان از شبیه ساز های   Eclipse و   UTCHEMوCMG استفاده نمود.