گاز طبیعـی

منابع نفت خام غالباً همراه با گاز می باشند. این گازها یا در نفت خام حل شده و یا به شکل سرپوشی روی آن قرار گرفته اند و یا به هر دو شکل آن یافت می شوند. برای آنکه نفت خام را آماده مصرف کنیم بایستی گازهای همراه آن را جدا سازیم. چنانچه نفت خام مستقیماً به مخازن نگهداری نفت هدایت شوند، گازهای همراه و محلول در آن از منافذ فوقانی مخازن به هوا رفته و ضمن این عمل مقداری از اجزاء سبک و گرانبهای نفت را نیز با خود خارج می سازند. از این رو نفت خام را، قبل از آنکه به مخازن بیرون چاه ارسال داریم، به درون دستگاه تفکیک برده و گاز و آب موجود یا همراه آن را جدا   می سازیم.

دستگاه تفکیک نفت و گاز به شکل یک استوانه قائم است که در آن ذرات گاز از هم باز و به اصطلاح منبسط می گردند. در طول این انبساط (ورود به فضای باز) از سرعت و فشار آنها کاسته شده و از نفت خام جدا می گردند. گازی که با نفت استخراج می گردد، مخلوطی است از چندین گاز گوناگون که هر یک از ترکیب هیدروژن و کربن پدید آمده و نامی مخصوص دارد.

نفت خام به صورت طبیعی آن قابل استفاده نمی باشد. برای آنکه بتوان نفت خام را به فرآورده های قابل مصرف (گاز مایع، بنزین، نفت سفید، سوخت جت، روغن موتور و ...) تبدیل نمود، بایستی آن را در پالایشگاههای نفت تصفیه کرد.